Neurologische bewegingsstoornissen worden onderverdeeld in hypokinesie, waarbij er te weinig bewogen wordt, en hyperkinesie, zoals tremor, dystonie, myoclonus en tics, waarbij er juist teveel bewogen wordt. Het is belangrijk dat bewegingsstoornissen herkend worden door artsen, omdat goede classificatie leidt tot adequate diagnostiek en behandeling van de onderliggende stoornis, stelt prof.dr. Marina de Koning-Tijssen in haar oratie.
3 december, 2012